Erzsébet Romandebuut, een spannend, psychologisch portret van een hoogst  merkwaardige gravin. Ontrafeld wordt een duistere, eeuwenlang onbekend  gebleven geschiedenis. De Hongaarse gravin Erzsébet Báthory (1560-1614) baadde in maagdenbloed ter bestrijding van opkomende ouderdom. Ze vermoordde zeshonderd meisjes en geloofde dat hun bloed haar huid jong en glad kon houden. Erzsébet is in de geschiedenis afgeschilderd als een vampier, massamoordenares en femme fatale. Was dit eerder bekend geworden, zou  sadisme 'Báthorisme' hebben geheten. In deze roman vertelt Erzsébet - ingemetseld in de kelders van haar eigen kasteel, waar niemand naar haar luistert noch aan haar gehoorzaamt - haar eigen verhaal: afwisselend berustend, woedend en vol onbegrip. Ze leeft in een wereld waarin martelingen en erotiek in elkaar overvloeien, geloof in vampiers even sterk is als het geloof in God, en  waarin macht voor degenen die erover beschikken onbegrensd is. Amsterdam, Podium, 1998. ISBN 9057592029. Het Anti-kindboek (geschreven met Camiel de Vries) In dit boek illustreren de kinderloze auteurs met vaak hilarische  anekdotes en voorbeelden hun kijk op kind en gezin. Wat ze zien is verre van positief. Kinderen zijn vies. Ze plassen en poepen in hun broek, kwijlen op je nieuwe jas, vegen hun kleverige vingers aan je mooie bank af, hebben altijd een snotneus en kotsen in de auto. Kinderen zijn lastig. Kinderen zijn allesoverheersend. Kinderen zijn  gemeen: de mythe van het onschuldige kind wordt door de auteurs  genadeloos ontkracht. Ook ouders komen er niet zonder kleerscheuren vanaf. Het zijn zeurpieten die opgesloten zitten in de microcosmos van hun gezin. Het mag een wonder heten dat niet méér mensen kiezen voor een leven zonder kinderen. Maar wie er rond voor uitkomt dat hij een hekel heeft aan kinderen, zal merken dat daarop nog een groot taboe rust: het laatste taboe van Nederland. Soesterberg, Aspekt, 2008. ISBN 9789059115552. Dier voor ons plezier Allemaal willen we het beste voor onze huisdieren. Onze behaarde vriendjes mogen niets tekort komen. We trekken ze jasjes aan en geven ze meer speeltjes dan wij vroeger zelf als kind hadden. Met dieetvoer  proberen we hen zo lang mogelijk gezond te houden, en als het noodlot toeslaat in de vorm van een griezelige ziekte, aarzelen we niet om een  fortuin aan specialistische hulp uit te geven. Zelfs chemotherapie kan  worden ingezet. Blindelings vertrouwen we op het oordeel en advies van de dierenarts. Maar wat als die dierenarts op dr. Grummel, de hoofdpersoon van dit  verhaal, lijkt? Een arts die zich als grote dierenvriend profileert, maar helemaal niet zo integer blijkt als hij zijn klanten graag doet  geloven. Een arts die handig van onze dierenliefde gebruik maakt om zijn eigen beurs te spekken. In dit grappige maar ook verontrustende boek wordt aan de hand van een  groot aantal anekdotes een op het eerste gezicht normale  dierenartsenpraktijk beschreven, die zich achter de schermen duidelijk op een hellend vlak bevindt. Is de dierenarts er voor onze huisdieren, of zijn onze huisdieren er voor de dierenarts? Soesterberg, Aspekt, 2009. ISBN 9059117603.